”Tiedoiniekan ies kiemurdeli pitky juno piipettäjiä, muheloittajua, mörizijiä da kirgujua mečän eläjiä, kuduat tahtottih, ku heijän yksi toivotus täyttys. Se, kudai tovotti tyhjiä, sai toivottua uvvessah, sendäh, ku Tiedoiniekku oli hyväs mieles. Tansit algavuttih uvvessah, da saduh ajettih uutti kärii dročonoinke. Hemuli pavvutti heittelemättäh omii rakiettoi, Muumitata toi pihale omat mustelmat kaunehes kannes da lugi iäneh kerdomuksii omas lapsusaijas.
Muga äijäl Muuminotkol vie nikonzu ei pruaznuittu! Ongo hyvä hil’l’ah aigah enne päivännouzuu mennä kodih maguamah, konzu syömizet on syödy, juomizet juodu, paginat paistu da tansittu jallat väzyndässäh.
Tiedoiniekku lendäy muailman n’okkah da hiirimuamo tungevuu heinyturbehen alle, ga mollembat ollah yhtenjyttyi ozavat. Ga vikse kaikis ozavin on Muumipeigoi, kudai astuu muamanke kodih savus läbi juuri sih aigah, konzu kuu kalbenou päivän valgenemizes da puut lekutah hil’l’ah merelpäi puhaldajas huondestuules. Muuminotkole hiibiy vilu sygyzy. Ga muitehäi ei tule uuttu kevätty.”

Tove Jansson: Taikurin hattu. Tiedoiniekan hattu. Karjalakse on kiändänyh Natalja Sinitskaja

http://www.karjal.fi/verkolehti/2016/11/27-11-2016-ozua-da-lykkyy-karjalan-kieli/

http://www.savonsanomat.fi/kotimaa/Karjalan-kielen-päivää-vietetään-sunnuntaina-ensi-kertaa/881446